W starożytnej Grecji Sparta była jednym z najważniejszych miast-państw, które słynęło ze swojego militarystycznego stylu życia oraz wychowania. Wychowanie spartańskie miało na celu przygotowanie młodych ludzi do służby wojskowej, ale także kształtowanie ich charakteru i umiejętności. W tym artykule przedstawiamy, jakie było wychowanie spartańskie i jakie cechy charakteryzowały spartańską edukację.
Wychowanie spartańskie było bardzo surowe i militarystyczne. Od najmłodszych lat chłopcy byli oddawani pod opiekę państwa i szkoleni w szkole wojskowej. Z kolei dziewczynki uczyły się prowadzenia domu i wychowywania dzieci. Wychowanie spartańskie opierało się na następujących zasadach:
- Dyscyplina – Wychowanie spartańskie opierało się na surowej dyscyplinie. Chłopcy i dziewczynki musieli podporządkować się zasadom i nakazom swoich nauczycieli oraz starszych wychowanków.
- Fizyczna aktywność – Wychowanie spartańskie kładło duży nacisk na aktywność fizyczną. Chłopcy ćwiczyli różne dyscypliny sportowe, takie jak bieganie, pływanie, walka wręcz, a nawet jazda konno.
- Wsparcie grupy – Wychowanie spartańskie skupiało się na kształtowaniu umiejętności pracy w grupie i lojalności wobec swoich rówieśników. Chłopcy i dziewczynki musieli nauczyć się, że ich lojalność wobec grupy jest ważniejsza od indywidualnych potrzeb.
- Krótkie mowy – Wychowanie spartańskie skłaniało do wyrażania myśli w krótkich, zwięzłych mowach. Spartańczycy uważali, że krótkie wypowiedzi są bardziej zdecydowane i efektywne.
- Opanowanie emocji – Wychowanie spartańskie uczyło opanowania emocji. Chłopcy i dziewczynki nie mieli prawa do wyrażania gniewu, złości czy frustracji, co miało ich nauczyć panowania nad swoimi emocjami.
Wychowanie spartańskie było skuteczne w przygotowaniu młodych ludzi do służby wojskowej. Spartańskie oddziały wojskowe były znane z niezwykłej dyscypliny, skoordynowanej pracy w grupie oraz odwagi w walce. Jednak wychowanie spartańskie było również kontrowersyjne z powodu swojej surowości oraz braku indywidualnego podejścia do każdego wychowanka. Dodatkowo, wychowanie spartańskie skupiało się jedynie na przygotowaniu do służby wojskowej, a ignorowało kwestie intelektualne i artystyczne.
Warto zaznaczyć, że kobiety w Sparcie cieszyły się większą swobodą niż w innych miastach-państwach Grecji. Dziewczynki uczyły się prowadzenia domu oraz opieki nad dziećmi, co dawało im pewną niezależność. Kobiety spartańskie miały również prawo do uprawiania sportów oraz udziału w obradach publicznych.
Podsumowując, wychowanie spartańskie było jednym z najbardziej militarystycznych i surowych w historii. Chłopcy i dziewczynki byli szkoleni w szkole wojskowej, a ich wychowanie opierało się na dyscyplinie, aktywności fizycznej oraz pracy w grupie. Choć wychowanie spartańskie miało swoje zalety, takie jak przygotowanie do służby wojskowej i rozwój umiejętności pracy w grupie, to również kontrowersje z powodu swojej surowości i braku indywidualnego podejścia.
